Анапия Райымбекова: “Ал киши менен өткөргөн ар бир саат — бүтүндөй бир өмүрдү камтыйт”

— Эже, сүйүү бар экенине ише­несизби?

— Ооба, сүйүү бар. Ишенем. Сүйүү бар үчүн турмуш куралып, адам жа­ралып отурат. Сүйүү жок болсо жа­шоо өзү кызыксыз болуп калбайбы?

— Жолдошуңуз кыргыздын белдүү режиссёру, канчала­ган чыгаан инсандарды сахна­лаштырган Алмазбек Сарлыкбе­ков эле… Андай чоң таланттын сүйүүсүнө кантип арзыдыңыз?

— Эми андай чоң таланттын сүй­үүсүнө арзууну Кудайым менин шыбагама жазып койсо керек. Ал киши экөөбүздүн сүйүүбүз жөнүн­дө айта берсе кагаз бети сыйбайт. Таланты ашып ташыган инсандын сүйүүсү да өрт болот экен. Бизди чыгармачылык бириктирди. Алмаз байкеңер ар тараптуу таланттуу ин­сан болгон, ошону менен катар эле ыр дүйнөсүнөн да кабары бар бол­чу. Менин ырдаганымды жактырып калыптыр. Негедир ал киши менин колумду сураганда аябай толкун­доо сезими болгон. Эмне кылар айламды таппай, биринчи жолу жи­гит жандагандай сезимге кабылып, өзүмдү жаш кыздай сезип, толкун­дангам. Ошондой, бизге кол жетки­стей сезилген атактуу адам колумду сурайт деп ойломок тургай, түшүмө кирген эмес. Бат эле тил табышып, үйлөнүп алдык. Мен ошондой чоң таланттын өмүрлөшү болуп калга­ныма Кудайыма абдан ыраазы бо­луп кетем. Чоң таланттын сүйүүсү да чоң болот экен. Андай таланты ашып-ташкан инсан менен жашо­онун өзү ары кызык, ошондой эле татаал тура.

— Кантип тааныштыңыздар эле?

— Бизди белгилүү инсан Темир­лан Сманбеков тааныштырган. Жай мезгили, жайлоонун толуп турган кезинде Суусамырда таанышкан­быз. Алмаз агайыңар сөздүн бүрүн терип, сүйүүбүздүн башатын түзгөн. Таанышканга чейин чыгармачылык инсан катары сыртынан таанып,

баалачумун. Чыгармачыл адам катары тил табыштык. Көп өтпөй сүйүү тутанды.

— Агай менен өткөргөн учур­дан эске салсаңыз?

— Агайың төгөрөгү төп келген мырза болгон. Кайсыл тармак бол­со кабары бар, жан дүйнөсү ба­ланыкындай таза, ишенчээк жан эле. Аны менен өткөргөн жашоомо өкүнбөйм, тескерисинче, ошон­дой экинин бири болгон инсандын өмүрлүк жары болгонума сыймы­ктанам. Ал киши менен өткөргөн ар бир саат — бүтүндөй бир өмүрдү камтыйт. Сырдана адамдын оюн көзүнөн окуган, таарынып калат де­бей бетине сүйлөгөн адам эле. Ыр­даганда укмуш ырдачу. Агайың ыр­даганда анча-мынча эмгек сиңирген артисттериң ат чабым алыс калчу. А бирок, ал киши мага гана ырдап берээр эле.

— Байкашымча агайдын талан­тын эле эмес өзүн катуу сүйгөн окшойсуз?

— Мүмкүн. Сүйбөгөн адамды да

сүйдүрүп алган, сыйкырдуу күчкө ээ эле. Канчалык алыстайын деп ара­кет кылсаң, кандайдыр күч сени ага карай имерип турчу.

— Сүйгөн бакытпы же сүйдүр­гөнбү?

— Сен кимдир бирөөнү сүйсөң анда кызык. Ал адамдын жашоо­суна кызыгып, анын кемчилиги се­зилбейт. Ошон үчүн жашоо керемет сезилип, ааламды башкача көз ме­нен карайсың. Чыгармачыл инсан болсо жакшы сезимдерге жетеле­ген «илхом» жаралат. Сүйгөн ада­мыңдын көңүлүнө карап, ал ыйласа ыйлап, күлсө кошо күлүп, дүйнөң түгөл боло түшөт.

Ал эми сени кимдир бирөө сүй­сө, ал деле жаман эмес. Өзүңдүн кимдир бирөөгө керек экениңди се­зесиң. Сен үчүн кимдир бирөө кам көрүп, жакшы сөздөрүн арнап турса деле жаман эмес. Андай учур да бир сонун керемет.

— Таланттуу инсан, өмүрлүк жолдоштон ажыроо кандай таа­сирин тийгизди?

— Ажыроо өзү эле айтып тур­гандай, адам баласынын башына келген бир мүшкүл. Жолдошумдан ажыроо менин жан дүйнөмө чоң таасирин тийгизди. Көпкө чейин, ал гана эмес, азыркы күнгө чейин ал кишинин жарык дүйнөдөн өт­көнүнө ишенбейм. Жанымда жүр­гөндө элес албасам керек. Менин жөлөнүп турган тоом кулаганын ан­дан ажыраганда сезбедимби.

— Ал адамдан алган эң эсте калган белегиңиз?

— Кандай майрам болбосун белек бергенди унутчу эмес. Кандай белек берсе да адамдын оюна келбеген, кызыктуу белектерди берип, таң калтырчу. Ал эми майрам болбосо деле көңүлү ачык болсо ар кандай гүлдөрдүн түрүн бергенди жактыр­чу. Ал эми эсте калган белеги анын бул дүйнөгө калтырган жалгыз уулу Эмир. Андан өткөн баалуу белек жок болсо керек деп ойлойм.

— Чоң таланттан жалгыз эле туяк калганбы? Мурун деле үй- бүлөсү болсо керек эле?

— Болгон, кызы бар. Ал эми эркектен жалгыз Эмир аттуу та­тынакай уулу эр жетүүдө. Уулунун чоңойгонун аябай күткөн, а бирок жакшылыгын көрбөй кетти.

— Байкашымча сиздерде сүйүү күч болуп, таарынышуу болбо­гон окшойт?

— Биз деле тирүү жан болгон соң, казан-аяк кагышкан, таарынышкан күндөр өткөн. Такыр тарынышпа­ганбыз дегендей эмне, куурчак бе­лек. Чыныгы сүйүү таарынчаак бо­лот экен. Кайра бат эле издешип, сагынышып калчубуз. Көрсө ошон­до мен ага эркелеп жүргөн окшойм.

— Эң алгачкы махабатыңыз жөнүндө эске салсаңыз?

— Менин алгачкы махабатым, мектеп жашымда башталган. Ал учурду эске салсам, эми кандай деп айтсам экен, аны махабат дейбизби же жөн гана бир сезим дейбизби, айтор, мага жат бир көрүнүш эле, жан дүйнөмө бүлүк түшүргөн.

— Эгер ушу тапта сүйүү келсе эмне кылмаксыз?

— Сүйүү келсе кабыл алмакмын (тамаша). Эми менин жан дүй­нөмдөгү музду ээритип, буюккан көңүлүмдү көтөрүп, жүрөгүмдүн ачкычын табыш үчүн Алмаз агайың кайрылып келиш керек. Ага чейин эч ким жан дүйнөмө жаз келтире албайт.

Менин сүйүүм балдарыма өткөн. Ошолор сүйүүнүн мөмөсү деп би­лем.

— Келечек пландарыңыз кан­дай?

— Жакшы обондорду колумдан келишинче жаратып, элиме тартуу­лоо. Балдарымдын келечеги үчүн кам көрүү.

— Көрө албастыкка кандай ка­райсыз? Сизге да бут тосуулар болгонбу?

— «Адам аласы ичинде» деп коёт, колунан эч нерсе келбей эле бут тосо берген кээ бир замандаштарга капа деле болбойм. «Бирөөдөй боло албаган, болгон элди көрө албаган» акылы тайкы пенделерге боорум ооруйт.